Malbork Castle bezoeken

Het werk aan het kasteel van Malbork begon in 1274 toen de Duitse Orde voor het eerst in Polen arriveerde op verzoek van de Poolse koninklijke familie om de heidense stammen in het gebied te helpen bekeren tot het christendom. Het duurde ongeveer 30 jaar om een klein bolwerk te bouwen genaamd St Mary's City (in het Duits: Marienburg).

In 1309 verhuisde de Grootmeester van de Orde, Siegfried von Feuchtwagen, zijn kantoor van Venetië naar het kasteel van Malbork, dat het kasteel en de omliggende stad veranderde in de hoofdstad van de Duitse staat. Nieuwe noden zorgden voor uitbreiding van het kasteel. Na bijna 40 jaar werd het oorspronkelijke bolwerk het binnenste hoge kasteel van het complex. Geflankeerd door grachten en muren, werd het de hoofdresidentie van de Duitse grootmeesters en topfunctionarissen.

De bouw van een lager kasteel, (The Bailey) begon in de 14e en 15e eeuw. Het bevatte een Karwan (wapenkamer), een opslagplaats voor graanschuren, evenals een St. Lawrence-kapel. Al deze gebouwen waren omringd door muren, torens en grachten en verbonden met de verdedigingsmuren van de stad.

Tijdens de Dertienjarige Oorlog van eind 1400 werd het kasteel van Malbork bezet door het Poolse leger en als resultaat van de ondertekening van de Vrede van Torun in 1466, werd het kasteel overgedragen aan Polen en bleef het in Poolse handen gedurende de volgende 315 jaar.

Met de afzetting van de Duitse nachten veranderde het kasteel van Malbork zijn functie van klooster naar fort. De Royal starosta (gouverneur) en zijn murgrabia (adjunct-gouverneur) werden de beheerders.

Tussen 1626 en 1656 werd het kasteel van Malbork bezet door Zweden en gaf koning Carl Gustaf opdracht om het kasteel te omgeven met grondwallen, waarvan nog heel weinig sporen bestaan. De Polen hebben het kasteel nooit veroverd - het werd opgegeven als een resultaat van een vredesovereenkomst getekend in Oliwa.

In mei van 1644 vielen de daken van High Castle en sommige van zijn galerijen in brand en werden vernietigd. In 1647 werd het dak van de kerk gerestaureerd en in 1675 stortte een deel van het gewelf in het kapittelhuis vanwege de trage herstelsnelheid in. In de 18e eeuw werd op bevel van koning Augustus II een nieuw dak boven het Hoge Kasteel gelegd.

In 1756-1767 werd een jezuïetencollege gebouwd. De jezuïeten begonnen vervolgens de kerk van de heiligste Maria van Maria te restaureren. Restauratie van het kasteel was beperkt tot de huidige reparaties.

Als gevolg van de verdeling van Polen in 1772 werd het kasteel van Malbork ditmaal bezet door het Pruisische leger. Het werd een barak en werd herbouwd om te voorzien in de behoeften van het leger. In 1799 gaf Frederik III opdracht de rol van het Hoge Kasteel te veranderen in die van een militair opslagdepot.

Na terugtrekking van de Napoleontische legers, in 1816, werd Administration for Restoration of Malbork Castle (Ger. Schloßbauverwaltung Marienburg) opgericht. Vanaf nu kwamen middeleeuwse kastelen onder de hoede van gevoelig voor schoonheid van de vestingrestaurants, en ze herstelden Malbork dynamisch naar zijn oorspronkelijke staat.

In 1881 besloot de Pruisische regering om de kerk van de heiligste Maria van Maria in het hoge kasteel te herbouwen. Restaurateurs hebben tot het begin van de Tweede Wereldoorlog voortdurend veel geld gekregen voor zorg en reconstructie van het kasteel.

De vlag van het Derde Rijk werd op 1 mei 1933 in het kasteel tentoongesteld en werd een plaats voor vieringen voor hoge officieren van de NSDAP-partij. Op 1 september 1939 was er een ceremoniële aankondiging van de terugkeer van de voormalige gebieden van West-Pruisen naar Duitsland. In mei 1940 werden kopieën van de vlaggen van de Duitse Orde - Banderia Pruntenorum - hierheen gebracht vanaf het kasteel van Wawel in Krakau.

Het kasteel werd zwaar beschadigd door oorlogsvoering in 1945, waarbij naar schatting 50% van het kasteel werd verwoest.

Vanaf de jaren vijftig werd de zorg voor het kasteel overgenomen door PTTK (Polish Tourist and Country Lovers Society).

In 1957 werd een viering gehouden die 500 jaar bevrijding van Malbork markeerde. Het doel was om de aandacht te vestigen op de overheid, de staat van het monument, die resulteerde in de oprichting van een kasteelmuseum op 1 januari 1961. In 1997 werd het complex ingeschreven op de UNESCO Werelderfgoedlijst.

Een bezoek aan Chiswick House Gardens

Chiswick House Gardens, ontworpen door William Kent en Lord Burlington in de jaren 1720 en 30 zijn - als geboorteplaats van de Engelse landschapsbeweging - van immens belang in de geschiedenis van de westerse kunst en cultuur. Voor de eerste keer verwijderde een tuin zich van de rechte lijnen en de formaliteit van renaissancetuinen ten gunste van natuurlijke bochten en clusters. Dit Arcadische beeld van de Engelse Tuin zou Europa en Noord-Amerika stormenderhand veroveren, zijn invloed is te zien in landschappen van Villa Reale in Italië tot Central Park, New York.

In de afgelopen 300 jaar zijn de tuinen getransformeerd van het landgoed van een groot edelman tot een openbaar park. De verschillende gebieden binnen het landgoed (hieronder beschreven) belichamen elk een verschillende historische periode en vormen samen een prachtig geïllustreerde geschiedenis van het Engelse tuinontwerp.

Het einde van de 20e eeuw was getuige van een langzame achteruitgang van het fortuin van de tuinen, toen de vergezichten overgroeiden en de paden ervan onder de spanning van meer dan een miljoen paar voetstappen per jaar worstelden. The Gardens leden onder het gespleten beheer van de site, waarbij Chiswick House werd beheerd door English Heritage en de Gardens door de London Borough of Hounslow. Zoals de meeste parken en tuinen in het hele land, zorgden afnemende budgetten van niet-statutaire gemeenten ervoor dat er minder middelen beschikbaar waren.

Gras en heggen werden doorgesneden, maar de bomen en het bos werden heel weinig gedaan. De krachtige regeneratie van zelfgezaaide bomen, na de grote storm in 1987, verhinderde dat voldoende licht de bossen binnendrong, de grondflora verstikkend en kale grond en modderige plekken achterliet.

In 2005 hebben English Heritage en de London Borough of Hounslow (hoewel nog steeds nauw betrokken) samengewerkt om de onafhankelijke Chiswick House and Gardens Trust te vormen om toezicht te houden op de regeneratie van de tuinen. Het doel van de restauratie was om het culturele en natuurlijke erfgoed van de site te onthullen en de faciliteiten voor bezoekers te verbeteren. Historische restauratie kreeg voorrang in het kerngebied rond Chiswick House en in de Italiaanse tuin (zie hieronder) aan de oostkant van de site. Ten westen van de kunstmatige rivier worden de bossen beheerd met als doel de biodiversiteit te vergroten, wordt er een weide aangelegd en zijn gebieden gereserveerd voor wilde vogels. Belangrijke veranderingen door de opvolgers van Burlington werden gerespecteerd en bewaard. Uitgebreid overleg met de huidige en potentiële bezoekers van de site was belangrijk bij het begeleiden van het project, om ervoor te zorgen dat de verbeteringen voldoen aan de behoeften van de hedendaagse bezoekers.

De overheersende ambitie was om het speciale karakter van de tuinen te herstellen, waardoor ze een bron van schoonheid, inspiratie en recreatie zijn voor bezoekers van de lokale Chiswick-gemeenschap, Londen en over de hele wereld.

Ethiopië Toeristische informatie en toerisme: topgezichten

Ethiopië biedt een nogal verfrissend gebrek aan traditionele toeristische valstrikken en de mogelijkheid om over de meeste prijzen te onderhandelen, maar biedt veel meer dan het eerste in het oog springt. De belangrijkste bezienswaardigheden zijn meestal van historische en religieuze aard, met name geconcentreerd in Addis Ababa, waar zowel de St. George Kathedraal als de Kathedraal van de Heilige Drie-eenheid verblijven, voltooid in respectievelijk 1896 en 1942. Iets ouder en gelegen in Axum, aan de noordkant van Ethiopië, dateert de oude kathedraal van St. Maria van Zion en de Schatkamer uit de 17e eeuw. In Gondar en van een vergelijkbare leeftijd is het spektakel dat op de werelderfgoedlijst staat van Fasil Ghebbi, dat beter bekend is bij toeristen als de Royal Enclosure en bestaat uit het Fasilades-paleis en een reeks magnifieke kastelen. Meer informatie over Toeristische Attracties in Ethiopië.

Er zijn een aantal echt bijzondere bezienswaardigheden in Ethiopië en de meeste bezoekers vinden dat hun starre vooropgezette ideeën over deze regio van Afrika vrij onjuist zijn. Het landschap rond de Tisisat-watervallen zou niet weelderiger en minder woestijnachtig kunnen zijn, met de Blue Nile River in de kloof beneden. Verschillende oude stenen obelisken (stales) en monolieten zijn de moeite van het zoeken waard in Ethiopië, met de beste voorbeelden die worden gevonden bij Tiya en ook bij Axum, waarvan de oudste naar verluidt zo'n 5.000 jaar oud zijn. In Addis Ababa zijn er belangrijke bezienswaardigheden in de omgeving, met als meest gefotografeerde monument het Lion of Judah Monument naast het treinstation en het Menelik II-plein, waar een prominent standbeeld van de trotse stichter van de stad staat. In de stad Lalibela is de serie kerken die uitbundig uit de rotsen zijn gehouwen een lust voor het oog, met de kerk van St. George als bijzonder indrukwekkend en door velen beschouwd als het 'Achtste Wereldwonder'. Meer informatie over monumenten en monumenten in Ethiopië.

Het rijke en nogal verrassende archeologische erfgoed en de cultuur van Ethiopië zijn goed gedocumenteerd in een aantal belangrijke musea. Het Nationaal Museum van Addis Abeba is een van de meest populaire en staat bekend om zijn belangrijke 3,5 miljoen jaar oude 'hominide' skelet, dat een voorouder is van het menselijk ras van vandaag. Het nabijgelegen Addis Ababa Museum ligt aan de zuidelijke kant van het Meskel-plein en biedt informatie over de politieke en economische geschiedenis van Ethiopië. Ook in deze hoofdstad is het Volkenkundig Museum en zijn rijkdom aan religieuze schilderijen en artefacten. In Addis Alem is het Marian Museum een ander hoogtepunt en bevat verschillende Afrikaanse kostuums en schatten die ooit eigendom waren van de heersers van dit land. Meer informatie over Ethiopië Musea en Kunstgallerijen.

Een reis van twee weken in Ethiopië is nauwelijks lang genoeg om het oppervlak van de enorme hoeveelheid bezienswaardigheden en aantrekkelijke bestemmingen die moeten worden onderzocht, te bedekken, omdat rondreizen nogal tijdrovend kan zijn. Als je hier langer bent als onderdeel van een Afrikaans avontuur, dan wil je misschien een van de omringende landen bezoeken. Kenia is vooral aantrekkelijk, met de dichtstbijzijnde attracties in de vorm van de Chalbi-woestijn en de steden Marsabit en Moyale. Grenzend aan de westkant van Ethiopië, is Soedan een ander enorm Afrikaans land, met zijn stad Er Roseires op slechts 60 km afstand en de stad Kassala is iets verder. Zowel Somaliland als Djibouti zijn goed bereikbaar vanuit het oosten van Ethiopië en aan de voorzijde van de Golf van Aden. In het noorden is Eritrea en de prachtige kust van de Rode Zee iets moeilijker te verkennen. Meer informatie over Attracties in Ethiopië in de buurt.

Welkom op mijn Reislog!

Hallo en welkom op mijn reislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar ik me bevind en waar ik ben geweest! Meer informatie over mijzelf en de reis die ik ga maken vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met me meereist!

Groetjes,

thea